7 Ocak 2018 Pazar

İlişkiler; Özüne doğru yolculuğunda sevgi basamakları






Bir arkadaşım bana küçük oğlunun okulda arkadaşlarıyla kötü bir durum yaşadığında nasıl bir davranış sergilediğini anlattı… Beklenenin ve olağan karşılananın tersine bambaşka bir tavır sergiliyormuş oğlu…
Diyelim bir arkadaşı ona kötü davrandı, ona vurdu, onun bir eşyasına zarar verdi, (bahsettiklerim ilkokul çocukları) Sarper eve gelip babasına, “Babacığım, biliyorum Tamer bana vurdu, ama ben arkadaşıma küsmeyeceğim, onu çok seviyorum.” diyormuş… Bu hemen hemen her olayda bu şekilde gerçekleşiyormuş…
Arkadaşım bana bu durumu anlattığında, çocuğun işte bizim, yeryüzündeki hepimizin asıl varmamız gereken noktada olduğunu söyledim ona. Çocuk koşulsuz bir sevgiyle arkadaşlarını seviyor…

Normalde karşılaşılan maalesef ki çocuğun da diğer çocuğa vurması, ya da en azından küsüp konuşmaması olabilir. Ama koşulsuz sevgi aslında tam da Sarper’in yaptığını yapar…

Sarper de pırıl pırıl melek enerjisiyle, gerçek sevgiyle davranıyor işte… 

Kişisel gelişim yolculuğunda, yükselişte, tüm insanlığın varması gereken nokta, sonsuz  ve koşulsuz olan o sevgi noktası, Tanrısal Bilinç’tir…

Biz hepimiz, Oysa Işık Hep Vardır’da da anlattığım gibi, yeryüzünde bu noktaya yükselmek için yükselişi gerçekleştiriyoruz.

Tanrı’nın kendisi sevgidir. Tüm yarattıklarını da koşulsuz bir sevgiyle sever…

Bizim de kendi tanrısal yolcuğumuzda hatırlamamız gereken şey, varmamız gereken noktanın işte o koşulsuz ve sonsuz olan sevgi noktası olduğudur...

O, o kadar yüksek bir bilinçtir, öyle bir yüksek bakış açısıdır ki, o noktaya geldiğimizde tüm yaşam tamamen sevgi haline gelir, neşe, huzur, sevinç yeri olur… Yeryüzü cennetidir artık…

Yeryüzünde karşılaştığımız, hayatımızda yer alan tüm arkadaşlarımız, karşımıza çıkan, hayatımıza giren herkes, aslında biz seçtiğimiz için oradadır. Ailemiz de dahil… Bizler yeryüzüne gelirken tüm koşulları bilerek ve seçerek geliyoruz sonra da tesadüfmüş gibi burada yaşamı sürdürüyoruz… Hepsi yükseliş yolcuğunun bir parçası… Sonra da hatırlamaya, uyanmaya başlıyoruz… Asıl varlığımızı, gerçeği, tanrısallığımızı… Aydınlanma hali işte tanrısallığını hatırlama halidir… Uyanma, gerçeği idrak etme hali… Aydınlanmaya başlayan insanın da bu yolculukta varacağı nokta Tanrısal Bilinç, tanrısallığını tam olarak idrak etme, koşulsuz sevginin kendisi olduğunu hatırlama, ve o şekilde yaşamını sürdürme…

Yeryüzünde Tanrı sevgisine en yakın sevgi insanın çocuğuna duyduğu sevgidir… Çocuğu ne yaparsa yapsın insan onu sonsuz bir sevgiyle sever… Bu söylediğimi anne, baba olan herkes tüm hücreleriyle hissedecektir eminim… Çocuk sevgisi işte öyledir…

O nedenle kişinin çocuğuna duyduğu sevgiyle tanrısallığına yaklaşması da kolaydır… Tanrı’nın herkesi nasıl sevdiğini anlayabilirsin böylece… Senin de her durumda çocuğuna karşı sevgide kalmak, aslında senin öz halindir. Sen zaten sevgisindir… Ona da öyle davranırsın, asıl kendin gibi…

Bugün bu yazıyı, sizlere yaşam yolunuzla ilgili bir hatırlatma yapmak için yazıyorum…

Tanrısallığınızı, özünüzü, saf sevginin kendisi olduğunuzu hatırlayabilmeniz için…

Yeryüzü oyununda bizlerin yaşamlarımıza aldığımız herkesle olan ilişkimiz, aslında tanrısal sevgiyi hatırlamak için de bir fırsat…

Arkadaşlıklar da böyle…

Ailenizde, arkadaşlıklarınızda, tüm ilişkilerinizde eğer kırgınlıklar, çatışmalar yaşıyorsanız, aslında sevginin kendisi olduğunu hatırlayın…

Karşı tarafa o sevginin gözleriyle bakın…

Yalnız tabi bu arada sevginin ne olduğunu da tam hatırlayın. Sevgi Tanrısal güçtür, güçlüdür aynı zamanda… Bağışlayıcıdır… Sonsuzdur. Beklentisizdir… Özgür ve serbest bırakır…

Sizin gerçek sevgiyle karşınızdakine bakmanız, aslında büyük bir bilgelik, hoşgörü, bağışlayıcılık, iyi niyet, olgunluktur…

Sevgi, gerçek sevgi, ilişkilerde her şeyi çözer… En güzel hale getirir…

Yaşamın içindeki olaylarda, karşılaştığınız çatışma durumlarında sizler eğer bunu hatırlar ve tanrısallığınızla, sevgiyle davranırsanız, o zaman yaşadığınız her neyse, kendiliğinden çözülecektir… O konuya ışık ve sevgi yayılır ve sorun ya da çatışma ortadan kalkar…

İlişkilerinizi, yaşam yolcuğunda, Tanrısal Bilinç’e geçmek, tamamen sevgide ve Öz olmak için bir fırsat olarak görebilirsiniz. Çevrenizdeki insanlara kızmak, kırılmak yerine, onlarla ilişkinizde sizin nasıl davrandığınıza bakın…

Ve her durumda sevgiyi, bağışlayıcılığı, hoşgörüyü, beklentisizliği, iyi niyeti, bilgeliği, özgür bırakmayı seçtiğinizde, göreceksiniz ki ilişkileriniz bambaşka ilişkiler olacak… Ve siz asıl siz olacaksınız…

Tanrısal olan, o sonsuz sevgi olan... Işık olan….
Ve işte o gün varmak istediğiniz noktaya varmış olacaksınız… 
Yeryüzünde Tanrısal Bilinç’e… Özünüze... 

Sevgiyle,

İpek Cihan Bilgin







İpek Cihan Bilgin’in web sitesi:




Blogtaki tüm yazıların yayın hakları saklıdır
(c) copyright İpek Cihan Bilgin

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder